JE LET EVEN NIET OP .....

en het is een half jaar later.
Heb ik dan niks te vertellen,
o jawel. maar het handwerken heeft hier in dit huis geen prioriteit sinds onze dochter met vriend en kind en katten is ingetrokken. Uit nood , maar toch. Een dreumes in huis wil zeggen scharen, naalden, wol, brei- en haaknaalden, lapjes en boeken en wat al niet meer uit het zicht. Mijn o zo geliefde naaikamer is geworden tot dreumeskamer. En heel soms mag ik er nog gebruik van maken, heel even.
Doe ik dan niks meer?Natuurlijk wel, bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik probeer toch mijn handwerkmoment te pakken. Het gaat allen minder snel en het bloggen schiet er al helemaal bij in.
Dus even een kleine update op handwerkgebied.

Een affo. Een granny haakwerkje. Volgens mij een jaar of 5 geleden mee begonnen met katoen ooit op de markt gekocht en niet meer te krijgen. Dus met kunst en vliegwerk afgemaakt. Maar hij is af en dat kan weer afgevinkt worden.

De fair ilse sampler II van Wieke. In verband met ruimte gebrek nog niet in de eucalan geweest maar wel af.

Een bloementuin quiltje voor de Wieke. Kan ik ook afvinken.

Het middenstuk van de Stonesfields zit in elkaar. Nu nog even de hexagonnenrand. Met Cathelijn de afspraak gemaakt dat we de top allebei af hebben dit jaar (dus in mijn volgende blogje is hij af)

En even iets nieuws. Ik ben gek op de stoffen en patronen van Lori Holt , en ik weet dat ik genoeg heb liggen om af te maken maar ik moest even iets anders. Ik zie nog wel wat het wordt.

Dit was het weer even ik hoop tot snel.

SLAAP KINDJE SLAAP....

Ruim 2 maanden geleden voor het laatst iets geschreven en dat heeft verschillende redenen.
a. Ik moest heel veel opruimen, en dan niet alleen mijn naaikamer maar het hele huis.
b. Ik ben sinds 7 maanden oma en dat wordt je vanzelf maar dat blijkt toch ook een taak in het leven te zijn dus dat kost tijd. Hele leuke tijd wel te verstaan hoor.
c. De mama en papa van kleinkind hebben hun appartement verkocht en je voelt het al aankomen, ze zijn nog niet geslaagd in de aankoop van een nieuwe woning dus........komt het jonge gezin hier even wonen.
En dat is dus de grootste reden opnieuw ruimte creëren.
Nu was het helemaal niet de bedoeling dat ik iets zou schrijven maar het is vandaag mijn omadag en lief kleinkind weet ineens dat als ze in bed gelegd wordt en gaat huilen oma meteen komt en in het kader van de verhuizing leek het mij erg prettig dat de kop even in te drukken. En dat vraagt ook weer tijd en een hele lange adem en dus op de gang zitten en iets doen. In dit geval bloggen en breien.

En ja, ik weet het een nieuw projectje, maar het is ook allemaal zo leuk.

Over projectje gesproken ik heb dit jaar ook meegedaan aan de siggieswap van haar met de bedoeling dat ik een heel leuk kerstquiltje zou hebben dit jaar maar......dat schuift even door naar 2016. We zullen maar zeggen daarover later meer.

Om dit blogje te maken ben ik maar liefst 4 uur bezig geweest. Maar de aanhouder wint, kleindochter heeft heerlijk geslapen. Ik bedoel maar, tijd, het loopt als los zand  door je handen.

Een hele fijne jaarwisseling

en een geweldig goed creatief 

2016

Karin

EN WEER OPRUIMEN

Helaas heeft mijn hobbykamer weer een vorm aangenomen die drastische maatregelen behoeven.

Ik heb allerlei smoezen over het ontstaan ervan, als we moesten inschuiven omdat kind met vriendin en katten tijdelijk kwamen logeren als een kleinkind die even in een campingbedje geplaatst moest worden, maar punt is dat ik het zelf weer gecreëerd heb.

 

Zegt genoeg dacht ik. Poocky de kater heeft er overigens geen enkel probleem mee. Bovenop de rommel zijn de kerstsiggys te zien die ik eigenlijk even moest afmaken. Daar heb ik nu dinsdag voor gereserveerd.

Het is vreselijk. In het groot valt het nog mee maar op de foto .....oeps.

Hoe is dat nu gekomen. Wel door hun.....

We gingen met z'n achten naar Frankrijk toe, naar Saint Marie aux Mines. Verschrikkelijk leuk en ontzettend veel ideeën opgedaan.Maar daar heeft u vast al genoeg van op de blogs gezien en gelezen. En natuurlijk kwam ik ook weer met wat thuis....

Dus nieuwe projecten. En alsof dat niet genoeg is gingen we ook nog met z'n vieren op een zondag naar Mennorode om te leren zweeds te borduren bij Dita Blom van Blomsterstuga Waarom waarom waarom, ik heb hobby's genoeg. Maar weer enthousiast natuurlijk en weer van alles aangeschaft. En nieuwe inspiraties, maar zeg nou zelf dat zouden jullie toch ook hebben

maar werkelijk zo leuk om te doen, een middagje bezig en je hebt een schaap

en dit wil ik maken, of zo iets. Deze is van de hand van Dita

Ja en dan zit er van alles in je hoofd en dan wordt je kamer een zooi.

En ik heb van mezelf geleerd dat als ik ga opruimen er altijd weer een nieuw project ontstaat en dat kan ik er echt niet bij hebben. Dus in de kast gedoken om te kijken of daar nog ruimte is om op te ruimen. En daar lag een stapeltje naar me te lonken. Allemaal affotoppoos moet alleen nog even gequilt worden.

Civil war project gemaakt in de workshop van Cathelijn Wijnands, ik denk 2008

Een quilt uit het boek Simple Comforts van Kim Diehl

sneeuwpoppen van primitive gatherings aangeschaft in Houston en voor de winkel gemaakt in 2013

Het log cabin project van Gré Koopman, helaas niet meer onder ons, wat heb ik veel van haar geleerd en wat hebben we leuk samengewerkt. 2008

Stuk voor stuk beauty's die ik met heel veel plezier heb gemaakt. Dus dat is mijn doel. Daar ga ik voor.

Niks nieuws beginnen maar plannen gemaakt om af te maken.

En dat opruimen ....

dat is weer niet gebeurd, helaas.

Karin

Artesanato em Portugal

We reizen nu 12 dagen door Portugal en buiten dat we ontzettend veel zien en meemaken wordt er hier ook nog wel gehandwerkt. Dat handwerken gebeurt vooral 's middags aan het zwembad als ik even moet opdrogen. Je moet wat hè. Het bloggen zelf doe ik op mijn telefoon met de blogger-app dus het zal er wel een beetje anders uitzien.

DE WINKELMEISJESBEE

Dinsdag was het weer tijd voor onze maandelijkse winkelmeisjesbee. Altijd heel gezellig waar we met z'n allen altijd zeer naar uitkijken. Jaren hebben we samengewerkt in de Sampler en nu zitten we gezellig bij elkaar te handwerken. Toen gouden tijden en nu ook. Je deelt met z'n allen de zelfde passie.

Dit keer waren we te gast bij Cathelijn en daar hoort natuurlijk zelfgebakken taart bij

Heerlijk, met bessen uit eigen tuin.

Mirjam is lekker bezig geweest met haar Stonefields hexagonen in de mooie blauwe french general tinten.

Maria is ook afgelopen maand met haar Stonefields bezig geweest. 

Annemieke heeft zo'n leuke quilt gemaakt van allerlei blokken  die ze ooit gemaakt had voor verschillende projecten. Haar verhaal over de quilt kan je lezen op haar blog.

Quirien is lekker aan het borduren. Een heel leuk werkje van een ontwerpster waar ik de naam van ben vergeten. Dit is de lente en natuurlijk heb je dan ook nog winter, zomer en herfst. Quirien als je dit leest, reageren mag (kleine hint)

Cathelijn is ook helemaal druk met de hexagonen voor haar Stonefields

Na de winkelmeisjesbee kwam de didogroep er nog even bij die samen weer de Frankrijkgroep vormen.

We moesten nog even wat puntjes op de i zetten voor we met z'n achten (1 gaat op eigen gelegenheid) naar Saint Marie aux Mines vertrekken.

Ook nog wat nieuwe hexagonen gemaakt van het project met Ineke en Ans.

 De bovenste 2 zijn van Ans, zij had alleen diegene meegenomen die we nog niet gezien hadden.

De middelste van Ineke en de onderste rij van mij. Mijn maat is iets groter omdat ik ze met andere sterren in 1 quilt ga gebruiken.

Geen foto van een affo die houden jullie van me te goed.

Fijn weekend 

 

DRIE IN ÉÉN

Vorige week heb ik mij over laten halen (daar was helaas weer niet veel voor nodig) om een nieuw projectje te starten met Ans en Ineke. We gaan elke week een hexagon maken uit het boek van Katja Marek, The New Hexagon. Nog geen dag later had ik al een beetje spijt omdat ik nog zo veel UFO'S, WIP'S , TOPS en ander ongeregeld heb liggen die toch echt een keer afgemaakt of afgeschreven (dat kan ook) moeten worden. Maar om toch te kunnen starten heb ik een deal gemaakt met mijzelf.

Deze ufo....

en deze ufo....

doe ik samen met het nieuwe hexagonnenproject.

Maar om het mijzelf niet te gemakkelijk te maken moest ik eerst de nieuwe blokken aanpassen aan een werkbare moet om tot een geheel te komen.

Dat was weer even ouderwetse meetkunde. Ik vond het vroeger al leuk en nu nog steeds.

Gelukt, de eerste 2 blokken zijn gemaakt. Nog 50 te gaan.

Ik hou jullie op de hoogte hoe ik het boeltje ga samenvoegen. Wat zou dat heerlijk zijn van 3 projecten naar 1

Dan dan hebben jullie nog de affo van juli te goed.

Boxkleed voor baby Thijs.

Gezellig weekend (het is heerlijk handwerkweer),

Karin

 

EEN NIEUWE TITEL

Sinds 1 juni heb ik een nieuwe titel.

Vanaf die dag mag ik mij oma noemen van een prachtige zo niet de mooiste kleindochter van het land.
en haar naam is

 

De afgelopen drie weken heb ik het druk gehad met het bewonderen en knuffelen van Yara en nog krijg ik daar geen genoeg van. Ik heb er een hobby bij, die van oma. Fantastisch.

Ik laat meteen de affo's van deze maand zien wat dat schiet tenminste op met dat kleine spul.

Dit slabbetje vond ik een feest om te maken. Gekocht in Valencia op het oubollige marktje en ik weet allang dat ik er daar veel meer van had moeten kopen. Zo leuk om te doen.

Dan een heerlijk zacht knuffeltje. Gehaakt van Drops cotton Merino en Phildar douce en aangeschaft bij Steek van wal (leuke winkel en moeilijk om zonder wol of katoen weer naar buiten te stappen). Bij tutteldoekje prik je maar ergens waar je denkt dat de steek zit want je vind de steken niet meer terug. Lekker makkelijk.

(te kleine)Schoentjes. Gemaakt van restjes katoen en van allerlei patroontjes 1 gemaakt. Yara heeft een flink voetje dus de schoentjes kunnen al aan de tak voor het raam. Staat ook leuk.

En natuurlijk nog speelblokjes van restjes van de quilt. Altijd leuk om te maken.

Nog steeds ben ik niet uit de nieuwgeborenen want op mijn werk ben ik verblijd met een drieling dit jaar.

De kuikens zitten op het dak van het pand naast ons en vanaf mijn werkplek kijk ik er zo op. Veel mensen hebben een hekel aan meeuwen maar ik vind het geweldig om te zien hoe vader en moeder meeuw voor hun kroost zorgen. Op het dak staat een klein reclameautootje en bij gevaar rennen de kuikens daar onder. Dat wordt ze echt geleerd want ik zie dat elk jaar weer gebeuren. Geweldig. Wanneer de jongen gaan vliegen is het oppassen geblazen dan hebben pa en moe liever niet dat je langs loopt.

Dan heb ik nog 2 baby's in de directe omgeving die een quiltje krijgen, 1 moet nog gequild en voor de andere ligt het stapeltje stof klaar. Maar daarover de volgende keer meer.

Een fijne dag en mijn volgende blogje komt als het zomer is